بسم رب المهدی

چه تولد غریبا نه ای مولا جان..... تو نیستی و این همه نبودن خنده را از لبانم و ارامش را از زندگیم برده...

روز تولدت به یادت شمعی روشن کنم و برای امدنت احیا بگیرم و دعا و ندبه سر دهم یا در جشنهای غیر مذهبی و بی خدایی!!!!!!!که به یادت میگیرند شرکت کنم؟؟؟!

برای وجود مقدست جشن میگیرند اما انقدر این جشنها بی توست!که مهدی (عجل الله)در ان گم میشود

ای کاش میشد همه مردم همانقدری که برای صعود تیم ملی به جام جهانی دعا کردن برای امدن تو هم دعا کنن....تو را در این همه هیاهو گم کرده ایم مولا جان/تو در بین ما هستی اما کوریم و نمیتوانیم صورت الهی و نورانیت را ببینیم

خود من هم که این متن را مینویسم پرم از گناه غفلت/پرم از یاد غیر تو/پرم از این همه خالی........

نیمه شعبان 1392 هم امد اما تو نیامدی....بهتر است بگویم ما نیامدیم پیشت....

مولا جان مانند کودکی  که به نگاه پدرش تکیه کرده و مشغول بازیست ما هم کمی انطرفتر از نگاهت به بازی دنیا مشغولیم!....

ای کاش میشد عشق اول  ما میشدی.............هزاران سال است که از غیبتت میگذرد اما هنوز 313عمار پیدا نشدند....مولای من تو از جدت حسین(علیه السلام )هم غریبتری...

این روزها میدانم چشمانت اشکبارتر از همیشه است...من و امثال من گناه میکنیم و تو شبها در نماز شبت برایمان اشک میریزی و از خدا طلب مغفرت میکنی...وای!مولای من چه کسی از تو عاشقتر است؟این همه عشقت از چیست؟چرا کورم و این همه عشق را نمیبینم؟خدایا مارا لایق رفتن پیش گل نرگس کن(امین....)

این روزها نمیتوانم که شاد باشم....حال این روزهای من بدتر از غروب جمعه است...

من به یادت شمعی روشن میکنم

هنوز هم به یادت هستم  و به انتظارت میدوم!

الهم عجل لولیک الفرج

نیمه شعبان مبارک