بسم رب العشق (مهدی)

این روزها میخندم اما نه از روی شوق .خنده هایم نم گرفته اند ...اینجا بدون نامت لحظه های سختی دارم.

در جهانی زندگی میکنیم که ظالمان ستایش میشوند و خوبان مهجورند...جهانی که هوس حاکم دلهاست...نمیدانم این دلها کی هوس دیدار تو میکنند؟از بازی دنیا و دلم خسته ام.در عجبم چرا هیچ کدامشان خسته نمیشوند!انقدر در مسیر  هوسم میتازم که سر انجام خسته و بی جان و تشنه به گوشه ای خیره میشوم

مهدی جان!ایا به سوی تو راه ملاقاتی هست؟

ازفکرگناه پاک بودن عشق است
ازهجرتوسینه چاک بودن عشق است
آن لحظه که راه می روی آقاجان
زیرقدم تو خاک بودن عشق است (شعر اقای سید مجتبی شجاع با تشکر از وبلاگ http://sheremamzaman.blogfa.com/